060. Bridget Jones: dziennik

Tytuł: Bridget Jones: Dziennik

Tytuł oryginału: Bridget Jones's Diary

Autor: Helen Fielding

Tłumacz: Zuzanna Naczyńska

Ilość: 368 stron

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

     Patrzysz w lustro i krzywisz się z niesmakiem. O, tutaj jakaś zbędna fałdka tłuszczu, acha, a tam widać kolejnego pryszcza. Obracasz się kilka razy, wciągasz brzuch, napinasz mięśnie, ćwiczysz uśmiech gwiazdy filmowej, ale wiesz, że nigdy nią nie będziesz, więc wracasz do swojej ulubionej komedii romantycznej i kubełka lodów. Po raz kolejny nie poszłaś dzisiaj biegać, nie rzuciłaś palenia, nie zmieniłaś diety... ale przecież nie Ty jedna.

     Znasz może Bridget Jones? Jest trochę po 30-stce, nie ma faceta, a jej życiowe cele to zrzucenie trzech kilogramów, zaprzestanie palenia i osiągnięcie wewnętrznej równowagi. Jej życie usiane jest z niepowodzeń, kompletnych porażek i kłopotliwych sytuacji, ale Bridget nie poddaje się i mniej lub bardziej zwycięsko wychodzi z każdej z nich (by potem znowu wpaść w nową). Widzisz jakieś podobieństwa do siebie?

Mogę oficjalnie potwierdzić, że w dzisiejszych czasach kluczem do serca mężczyzny nie jest uroda, kuchnia, seks czy dobry charakter, tylko umiejętność sprawiania wrażenia, że nie jesteś nim zainteresowana.

     Bridget Jones: dziennik miał być tylko rozrywką na kilka dni; niewymagającą, zabawną książeczką, która oderwie mnie od moich problemów i pokaże, że nie ja jedna przez nie przechodzę. Przyznaję, że po części tak było: czytałam i śmiałam się jednocześnie, często kiwając głową na znak zgody czy kręcąc nią z niedowierzaniem, gdy po raz kolejny ujawnił się brak instynktu samozachowawczego głównej bohaterki. Jeśli byłaby to kolejna głupiutka 16-letnia dziewczyna, pewnie rzuciłabym tą powieścią o ścianę i nigdy do niej nie wróciła, ale Bridget miała w sobie to coś, za co pokochałam ją od pierwszej strony i jestem przekonana, że zyska również Twoją sympatię!

     Język nie jest skomplikowany, trudny lub przesadnie kwiecisty - ma w sobie lekkość i bardzo łatwo wciągnąć się w całą historię, kiedy nie potyka się o zbędne opisy. Akcja może nie pędzi na łeb na szyję, ale nie jest też wolna i nudna, jak często bywa przy powieściach tego typu. Największymi plusami są wstawki humorystyczne, przy których świetnie się bawiłam oraz możliwość identyfikowania się z tytułową postacią. Bo kto by nie chciał książki poświęconej sobie?

Jedzenie to duszenie smutków poduszką tłuszczu.

     Nie oczekiwałam gruszek na wierzbie, więc w żadnym wypadku nie zawiodłam się na tej książce. Zabawna, pełna żartów sytuacyjnych, lekka powieść na kilka deszczowych wieczorów. Ciekawa i wartka akcja, przy której na pewno nie zaśniesz, lekki, łatwy w odbiorze język oraz Bridget Jones - bohaterka, z którą może utożsamiać się każda kobieta. Skusisz się?
___________
Książka bierze udział w wyzwaniach:
Czytam Opasłe Tomiska